Je verwacht het eigenlijk niet. Als burger ga je ervan uit dat wanneer er drie agenten betrokken zijn bij een arrestatie, de situatie snel onder controle is. Drie politiemensen tegen één verdachte, dat zou voldoende moeten zijn om iemand veilig en effectief aan te houden. Maar in sommige gevallen loopt het anders. En dat roept serieuze vragen op over de fysieke paraatheid en training van agenten. Want hoe kan het dat één man zich uit de greep van drie agenten weet te worstelen en ze zelfs stuk voor stuk aftroeft?
Op sociale media circuleren de beelden inmiddels volop. Een man die ogenschijnlijk kalm oogt, raakt verwikkeld in een confrontatie met drie politieagenten. Wat begint als een reguliere arrestatie, mondt uit in een chaos waarbij de man zich uit de situatie weet te werken. En niet zomaar – hij weet zich letterlijk los te vechten en laat de agenten achter in verbazing. Het resultaat is pijnlijk: drie gezagsdragers die fysiek niet opgewassen blijken tegen één enkele verdachte.
Niet de eerste keer
Helaas is dit geen uniek geval. In meerdere steden wereldwijd zien we af en toe dat arrestaties uit de hand lopen omdat agenten fysiek tekortschieten of de coördinatie ontbreekt. Natuurlijk speelt adrenaline een grote rol bij een verdachte die zich verzet. Maar het toont vooral aan hoe belangrijk het is dat agenten – ongeacht hun leeftijd of ervaring – voortdurend getraind blijven in zowel fysiek optreden als in teamtactieken.
In dit specifieke geval was er duidelijk sprake van een man die wist wat hij deed. Hij gebruikte de kracht van verrassing, snelheid en een flinke dosis lef. In plaats van zich gewonnen te geven, besloot hij in de aanval te gaan. En dat is waar het misging. Want wanneer agenten niet als één team opereren en niet voldoende zijn voorbereid op weerstand, kunnen dit soort gênante taferelen ontstaan.
Een gevaar voor de veiligheid
Wat we hier zien, is meer dan een incident. Het gaat niet alleen om gezichtsverlies voor het korps. Het gaat om iets veel fundamentelers: de veiligheid van de samenleving. Wanneer drie agenten er niet in slagen één man onder controle te krijgen, wat gebeurt er dan bij zwaardere situaties? Wat als het gaat om een persoon met een wapen, of iemand die een gevaar vormt voor de omgeving?
Daarom moet dit incident niet worden weggewuifd als een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Het is juist een wake-up call. Een herinnering dat fysieke paraatheid, mentale scherpte en onderlinge samenwerking geen optionele vaardigheden zijn in dit vak, maar essentiële basiselementen. Want een goed getrainde agent kan het verschil maken tussen controle en chaos.
Fysieke fitheid is geen bijzaak
In veel beroepen is fysieke conditie een pré. In de handhaving zou het een vereiste moeten zijn. Dagelijks moeten agenten zich in allerlei situaties manoeuvreren, van verkeerscontroles tot incidenten met agressieve personen. En dat vraagt meer dan alleen kennis van de wet. Het vraagt om kracht, behendigheid, reactievermogen en het vermogen om te handelen onder druk. En dat is precies waar veel agenten vandaag de dag op achterlopen.
Laten we eerlijk zijn: er zijn genoeg verhalen bekend over agenten die moeite hebben met hun conditie of niet regelmatig trainen. In sommige gevallen zijn agenten door administratieve taken of onderbezetting nauwelijks op straat actief. En dat zorgt ervoor dat ze op momenten van fysieke confrontatie niet optimaal voorbereid zijn. Niet uit onwil, maar simpelweg door gebrek aan tijd, prioriteit en faciliteiten.
Investeren in tactiek en training
De oplossing is simpel en tegelijkertijd uitdagend: meer investeren in fysieke trainingen, realistische oefeningen en samenwerkingstechnieken. Niet één keer per jaar, maar structureel. Politiewerk is een vak waarbij elke seconde telt. Wanneer een verdachte zich fysiek verzet, is het cruciaal dat agenten weten hoe ze samen moeten optreden, hoe ze controle behouden zonder onnodige risico’s te nemen, en hoe ze elkaars zwakke punten kunnen opvangen.
Ook het trainen op mentale weerbaarheid speelt hierin een rol. Want wanneer een agent mentaal scherp is, durft hij sneller te handelen en blijft hij kalm onder druk. En dat kan het verschil maken tussen een succesvolle arrestatie en een pijnlijk incident zoals we hier zien.
Tijd voor herbezinning
De beelden van deze man die zich losvecht uit een driekoppig politieteam zijn inmiddels viraal gegaan. Voor de publieke opinie is het misschien voer voor grappen of memes. Maar voor de handhavers zelf zou dit een ernstig moment van bezinning moeten zijn. Want het gaat hier niet alleen om reputatieschade, maar om iets wat de kern van hun werk raakt: gezag, vertrouwen en effectiviteit.
Als we willen dat onze agenten met gezag kunnen optreden, dan moeten we hen ook de middelen geven om dat waar te maken. Training, ondersteuning, en duidelijke richtlijnen over samenwerking in het veld. Alleen dan voorkomen we dat drie man sterk nog steeds te weinig blijkt te zijn.
Conclusie
Dat één persoon drie agenten te slim af is, mag geen standaard worden. Dit voorval onderstreept opnieuw het belang van fysieke paraatheid en teamdiscipline bij de politie. Het laat zien dat goede uitrusting en training geen luxe is, maar noodzaak. Want in een wereld waarin situaties binnen seconden kunnen escaleren, moeten we kunnen rekenen op professionals die klaarstaan – en vooral ook klaar zijn. Beelden op de volgende pagina:
