Werken met tankers brengt natuurlijk de nodige risico’s met zich mee. Deze gigantische schepen, ontworpen voor het vervoeren van olie, chemicaliën of andere gevaarlijke stoffen, vragen om uiterste voorzichtigheid en strikte veiligheidsprocedures. Een kleine fout kan immers grote gevolgen hebben, zowel voor de mensen aan boord als voor het milieu. Daarom is het van cruciaal belang dat iedereen die met tankers werkt, de veiligheidsregels door en door kent en zich er strikt aan houdt.
Toch blijkt dat dit in de praktijk niet altijd vanzelfsprekend is. In veel landen waar tankers worden geladen en gelost, is een aanzienlijk deel van de arbeiders analfabeet. Ze kunnen veiligheidsinstructies niet goed lezen of begrijpen, wat de kans op ongelukken aanzienlijk vergroot. Hoewel er visuele hulpmiddelen zoals pictogrammen en veiligheidsvideo’s worden gebruikt, is dat niet altijd voldoende. Soms worden instructies verkeerd geïnterpreteerd, of erger nog, volledig genegeerd omdat men denkt dat men de situatie wel aankan. Maar in een omgeving waar gevaarlijke stoffen worden vervoerd en gewerkt wordt met explosieve of giftige dampen, kan een klein misverstand levens kosten.
Dat besefte ook de man in dit verhaal, al kwam dat besef te laat. Hij had al jarenlange ervaring in de industrie en kende de klappen van de zweep. Hij wist dat tankers onvoorspelbaar konden zijn en dat veiligheidsprotocollen niet voor niets waren opgesteld. Maar op die ene dag liep alles anders.
Het begon als een normale werkdag. De man kreeg een melding over een mogelijk probleem bij een van de tankers in de haven. Het was een routineklus, dacht hij, een klein mankement dat hij vast snel kon oplossen. Zonder aarzeling begaf hij zich naar de locatie. De tanker lag aangemeerd en leek op het eerste gezicht in orde. Er was geen rook, geen zichtbaar lek, geen paniek onder de bemanningsleden. Toch wist hij dat je je nooit moest laten misleiden door schijn. Problemen bij tankers waren vaak onzichtbaar, tot het moment dat het te laat was.
Hij liep naar de aangegeven plek en begon zijn inspectie. Het betrof een van de opslagtanks waarin een chemische stof werd bewaard. Er was een melding binnengekomen over een mogelijk defect aan een veiligheidsklep, maar de exacte details waren onduidelijk. Hij boog zich over de opening van de tank en merkte direct dat er iets niet klopte. Er hing een vreemde geur in de lucht, scherp en prikkelend. Zijn instinct vertelde hem dat hij voorzichtig moest zijn, maar tegelijkertijd wilde hij de situatie snel analyseren.
Wat hij niet wist, was dat er zich een ophoping van gas onder in de tank had gevormd. De concentratie was gevaarlijk hoog, en hoewel het gas onzichtbaar was, was het uiterst ontvlambaar. Er had een meting moeten plaatsvinden voordat iemand ook maar in de buurt van de tank kwam, maar die procedure was overgeslagen. Misschien uit haast, misschien uit nalatigheid, misschien omdat iemand dacht dat het allemaal wel mee zou vallen.
Toen hij een gereedschap gebruikte om de klep handmatig te controleren, sloeg het noodlot toe. Een kleine vonk, onzichtbaar en onhoorbaar, was alles wat nodig was om een catastrofale explosie te veroorzaken. Binnen een fractie van een seconde veranderde de rustige werkplek in een vuurzee. De kracht van de ontploffing was enorm en slingerde hem meters ver weg. Andere werknemers renden in paniek uiteen, alarmen klonken door de haven, vlammen schoten omhoog.
Voor de man was er geen ontsnappen meer aan. Zijn laatste werkdag eindigde in een tragedie, veroorzaakt door een keten van kleine fouten, onoplettendheid en misschien wel de alledaagse routine die mensen soms blind maakt voor de gevaren om hen heen.
Later zou uit onderzoek blijken dat het ongeval voorkomen had kunnen worden. De protocollen waren niet volledig nageleefd, de veiligheidsinstructies waren niet duidelijk genoeg overgebracht, en er waren waarschuwingen genegeerd. Het incident zou dienen als een schrijnend voorbeeld van wat er mis kan gaan wanneer veiligheid niet de hoogste prioriteit krijgt. Maar voor de man zelf en zijn familie kwam dat besef te laat.
Veiligheid bij het werken met tankers is geen luxe, maar een absolute noodzaak. Elk detail, elke instructie en elke controle kan het verschil maken tussen een normale werkdag en een ramp. En in een wereld waar niet iedereen kan lezen of de gevaren volledig kan begrijpen, is het de verantwoordelijkheid van bedrijven en leidinggevenden om ervoor te zorgen dat alle werknemers, ongeacht hun achtergrond, precies weten wat ze moeten doen om zichzelf en anderen te beschermen. Want één gemiste stap kan fatale gevolgen hebben. Beelden op de volgende pagina:
